از نگاه تا لبخند امیرمحمد

    امیری و دوستش علی کوچولو .................................................................................................................   امیر و ارسلان(پسر دوست دایی جون) .............................................................................................       امیر و طبیعت .........................................................................................   امیر و عشق موتور( بقول خودش ماتول) ............................................................. محل کار دایی جان   محل کار مامان     ...

خیلی وقته به وبلاگ پسری سر نزدم ، فکرم اینقدر مشغول بود که وبلاگ امیر زیر دست و پاش گم میشد البته بی خیال امیری که نبودیم. سه ماه دنبال خونه خریدن گشتیم و آخرش فهمیدیم سکه ای که ما داریم مال عهد دقیانوسه و سیصد سال خواب بودیم که قیمت مسکن دستمون نیومده و دست از پا درازتر و با دل شکسته ره دیگری در پیش گرفتیم. جابجایی و مستاجری و دنبال خونه گشتن و تو پانزده روز دو بار نقل مکان کردن رو فقط اونایی که مستاجرن واسباب کشی داشتن درک میکنن با وجود اینکه هر دو بار هم تو آپارتمان خودمون از طبقه سوم به دوم و از دوم به اول نقل مکان داشتیم اما حدود یکماه بلاتکلیفی و چه شود شودش اعصاب برامون نذاشت و رسما ده سال پیر شدیم. اما امیری گل میگه و...

امیری دیگه بخوبی یه انسان کامل حرف میزنه و فرهنگ لغاتش کامل شده هر چند بعضی حرفا رو خنده دار تلفظ میکنه اما دیگه میتونه راجع به هر موضوعی صحبت کنه بعضی لغات با مزه اش والژین=وازلین      گیلیشتمش=گرفتمش تنان=تنها          گوشاله=گوشواره     شیشیل=شیشه شیر     آجوش=ابجوش   شیله شوشک=شیرخشک        حطناک=خطرناک      و دیگه بلای جان حشرات شده پروانه میگیره و پرو بالش رو میکنه  و میگه پبانه که تش نداله( پروانه که ترس نداره) مورچه ها رو میگیره له میکن...