انتظار بی جا

امیرمحمد داره 10 ماهه میشه و هیچ خبری از چهاردست و پا رفتن و راه افتادنش نیست ظاهرا ما انتظار بیجا داریم .

فقط دو روز پیش یک حرکت قورباغه ای اونم به عقب داشت که از خنده روده برمون کرد(عین اسباب بازیهای داخل لپ لپ که کوکشون میکنی و ملق میزنن) و احتمالا همین خنده های من و مادری که شاهد عینی بودیم باعث شد که دیگه تکرارش نکنه و فقط یه روز اونم چند بار اتفاق افتاد.

فقط جدیدا دو تا دستش رو ستون بدنش میکنه و عین عقربه ساعت شعاع یک دایره کامل رو دور میزنه وگاهی سینه خیز عقب عقب میره

ویه مطلب خنده دار اینکه آب رو آبم تلفظ میکنه

بصورت آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ ب مِ ( ب و م رو هردو بصورت ساکن تلفظ میکنه) نمیدونم چرا بر خلاف این همه راحت طلبیش واسه تلفظ این کلمه( که هیچ بچه ای تا حالا باهاش مشکل نداشته) اینقدر به خودش سخت میگیره

دیگه اینکه عاشق کلاغه و به کلاغ میگه "قا"

وچون هرروز آقایی اونو برده تو باغ و کلاغا رو نشونش داده دیشب سحر با قا قا گفتنش آقایی رو مجبور کرد که تو اون نصف شبی ببرتش در حیاط تا مطمئن بشه کلاغا الان نیستن.

دیگه هر چی رو میبینه با انگشت اشاره میکنه و میگه " گا" یعنی نیگا( نگاش کنید)

وخنده دار تر اینکه هرچیزی رو که حتی خیلی هم دوستش داشته باشه ولی یکبار به پاش برخورد کنه در حدی که تماسش با پاش محسوس باشه دیگه ازش میترسه و ازش فرار میکنه.

و اسم هرکی میاد که حضور نداره اول چهار جهت رو با دقت نگاه میکنه و بعد با تعجب یکی رو نگاه میکنه و میگه کو؟