ماجرای نامگذاری امیرمحمد

باباش همیشه می گفت که از همون دوران مجردی با خودش و با خدا عهد بسته که اگر روزی صاحب پسری شد اسمش رو بذاره محمد میگفت تو تمام روایات اسلامی و احادیث توصیه اکید شده که این نام زیبا رو رو فرزندتون بذارین منم این اسم رو دوست داشتم اما بخاطر وفاداری اویس قرنی به حضرت محمد(ص) و برای ماندگاری اسمش و تداعی شخصیتش دوست داشتم بذارمش اویس اخه حضرت محمد(ص) یه شخصیت جهانی و شناخته شده است شاید اگر معرف یاران باوفاش باشیم کار بهتری کرده باشیم اما اصرار بابای امیرمحمد باعث شد که منم به این اسم تن بدم وخاله صدیق اعتراض داشت آخه میگفت چون اسم داداش محمد(پسرخاله امیری) هم محمده و بنا به رسم و عادت دیرینه همیشه هممون خونه آقایی جمع میشیم( مخصوصا اواخر هفته) موقع صدا زدن این دو تا با مشکل مواجه میشیم راست میگفت وقتی دو نفر همنام یه جایی باشند باید اسم پدر یا مادرشونو برای پسوندشناسایی به یدک بکشند تو همین افکار چه کنم نکنم بودیم که با حدیثی از امام رضا(ع) مواجه شدیم که اگر نام فرزندتان را محمد میگذارید باید با او به نرمی برخورد کنید و به او اخم نکنید اما مگه میشه هیچوقت اخم نکنی گاهی واسه تربیت بچه به اخم، قهر و در مواقع نادری بهنیاز است پس با طرح پیشنهاد من و اجبار پذیرفتن باباش قرار شد اسمش رو بذاریم امیرمحمد تا

1- با اسم داداش محمد تکراری نشه

2-موقع دعوا کردنش امیر صداش کنیم و موقع تحویل گرفتنش محمد و در سایر شرایط همون امیر محمد باقی بمونه